Antaŭ ĝuste kvin jaroj, la 25an de novembro de 1998, mi ekverkis surpaperigitan taglibron, kies foliojn mi dum kelkaj semajnoj aŭ monatoj ne daŭre nek tute literplenumis. Hodiaŭ mi aĉetis kajeron, kiu al mi kostis XX eŭroj, por daŭrigi tiun malnovan kutimon perditan. Ĉu mi estos tiel verkikapabla, ke mi samtempe kunportos du taglibrojn, unu el ili papere kaj intime, kaj la alia interrete kaj publike? Mi esperas, ke jes.
Alia problemo estas la lingvo uzota. Mi intencos verki esperante kaj per mia denaska lingvo, la kastila. Sed eble vi jam rimarkis, ke mi ne tre bone -fakte malbone- scipovas la lingvon de Zamenhofo. Tiu estas la problemo, kiun mi antaŭe rimarkigis vin, tiu de la ebleco verki bele kaj malbanale en esperanto. Mi esperas, ke mi atingos la solvon ankaŭ al tiu aparta problemo.
Sed ne ĉio estas problema!
Llueve y hace frío y viento. Los paraguas son inservibles y molestos de usar con el viento. Me gustan estos días de invierno, y no son tan infrecuentes en estas latitudes como gente de otras regiones pudieran pensar. El invierno en el sudoeste peninsular es frío, no muy frío, pero tampoco "agradable" Los meteorólogos dicen que en unos días se pasa, viene un anticiclón por el Atlántico. Esto, si mal no recuerdo, quitaría la lluvia y el viento, pero no el frío, propio de la época, ni la humedad, propia de la situación de la urbe, en la desembocadura conjunta de dos ríos, con marismas a ambos lados.
Empiezo a pasar los apuntes de clase a ordenador. El primer "examen" de Romano, lo tengo en menos de un mes. Empieza la fiesta.
Un saludo.
He aquí la primera página de mi bitácora electrónica y pública hacia todos.
Su objetivo, además de seguir la moda, es dar a conocer lo que hago y lo que opino y pienso de los que me rodean y del resto del mundo. Quizá también, entretener, ya que mi intención no es volcar aquí sino ironía, práctica literaria, pragmatismo, utilidad...
Espero pronto crear un séquito de lectores que hagan conjugar mi afición por escribir diarios para mí y por escribir para los demás. Sólo el tiempo dirá que será de esto que hoy inicio.
Te espero.
Jen la unua paĝo de mia elektronika kaj publika taglibro al ĉiuj.
Mi celas, krom sekvi la modon, konigi kion mi faras kaj opinias kaj pensas pri kiuj min ĉirkaŭas kaj la ceterularo. Eble ankaŭ amuzigi. Mi celas do verki ironiaĵojn, beletrajn praktikojn, pragmatecon, taŭgecon...
Mi esperas baldaŭ levigi sekvantaron de legantoj, kies kosekvenco estu, ke mi povu fari samtempe miajn du plej amatajn hobiojn, kaj verki taglibrojn por mi mem, kaj verki por la ceteruloj. Nur la tempo diros kiel desenvolviĝos tio, kion mi iniciatas hodiaŭ.
Mi vin atendas.